χωρίς εσένα Ελ. Αρβανιτάκη - Σταύρος Σιόλα

στίχοι: Πόλυς Κυριάκου 

"Όταν κάτι τελειώνει, λιώνει ο πόνος το χιόνι 

γιατί είναι ζεστός σαν τον ήλιο ζεστός 

Και μετά ξημερώνει , είμαι ακόμη πιο μόνη 

κι εσύ δυνατός, όλο πιο δυνατός

Όμως ξέρω μια μέρα, ίσως χρόνια μετά 

θα μετρήσω ξανά τα σπασμένα  

χωρίς εσένα, χωρίς εσένα

 Τα φτερά μου θα απλώσω, και θα φτάσω ψηλά 

 να κοιτάζω τα ξεθωριασμένα, χωρίς εσένα, χωρίς εσένα

Όταν μένει σημάδι  από ψεύτικο χάδι 

ξενυχτά μια πληγή πάλι ως την αυγή
Μοναξιά το λιμάνι  σ' αγαπώ μα δε φτάνει

 ήλιος δε λέει να βγει  μες στη νύχτα μου αυτή 

Όμως ξέρω μια μέρα ίσως χρόνια μετά 

θα μετρήσω ξανά τα σπασμένα 

χωρίς εσένα, χωρίς εσένα 

Τα φτερά μου θα απλώσω και θα φτάσω ψηλά 

να κοιτάζω τα ξεθωριασμένα 

χωρίς εσένα, χωρίς εσένα 

Μοναξιά το λιμάνι  σ' αγαπώ μα δε φτάνει 

ήλιος δε λέει να βγει  μες στη νύχτα μου αυτή..."

--> j