"Σου γράφω ένα γράμμα,
όχι πως θέλω να σ' το δώσω.
Να έτσι, για να μιλήσω λίγο
μαζί σου.
Η ώρα είναι δώδεκα,
σ' αγαπώ όπως στις έντεκα,
στις δέκα, στις οκτώ.
Δε θέλω άλλο τίποτα,
είναι πια κάθε μου κύτταρο
γεμάτο σ' αγαπώ.
Είμαι γύρω σου,
είμαι πλάι σου,
φώναξέ με, είμαι για σένα.
Μέσ' στα μάτια μου,
μέσ' στα χέρια μου,
μόνο η δικιά σου η μορφή,
είμαι δικός σου."
Μ------->
δεν μιλάμε,φτάνει μια ματιά
και γυρνάμε,
πρόσωπο αλλού και πλάτη,
φτάιει κατι που..
Δεν μιλάμε..
Δίχως χέρια πια ακουμπάμε,
τα μεσημέρια κάνω πως κοιμάμαι
μήπως και γευτώ το όνειρο σου,
στο πλευρό σου εγώ..
Αγάπη μου όλα καλά,
δεν ζητάω πιο πολλά
είσαι εδώ κι είναι
πάντα αυτό αρκετό.
Και όσα δεν έχουμε πει
μέσα απο την σιωπή
χρόνια τώρα φωνάζουν
σ'αγαπώ..
Δεν μιλάμε,
στο μπαλκόνι αγώνα κοιτάμε
τόσο μόνοι,τι κι αν νικάμε
στο παιχνίδι αυτό μπήκε τέρμα
ψέμα θα σου πώ.
Δεν μιλάμε
κι όλο με παρέες τριγυρνάμε
σε φωτογραφίες χαμογελάμε
κι όλοι γύρω εμας έχουν σημάδι
και μετά απ'το φλάς..
σκοτάδι!
Αγάπη μου όλα καλά,
δεν ζητάω πιο πολλά
είσαι εδώ κι είναι
πάντα αυτό αρκετό.
Και όσα δεν έχουμε πεί
μέσα απο την σιωπή
χρόνια τώρα φωνάζουν
σ'αγαπώ!"