Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ



"Με κοιτάς μες τα μάτια, μα ποτέ σου δεν είδες
τα σβησμένα μου φώτα, τις χαμένες μου ελπίδες.

Το μηδέν του Σαββάτου, της αυγής το γαμώτο
με κοιτάς και σωπαίνεις, κι η σιωπή κάνει κρότο.

Με κοιτάς λες και είμαι, τρύπιο πάνω σου ρούχο
μου ζητάς να σκοτώσω, την αγάπη που σου 'χω.

Και φοβάμαι μη φύγεις, ο αέρας παγώνει
κι η καυτή σου ανάσα, το μυαλό μου θολώνει.

Και φοβάμαι μη φύγεις, μα άλλο δρόμο δεν έχεις
και σου γράφω στο τζάμι, σ' αγαπώ να προσέχεις.

Με κοιτάς μες τα μάτια, κι απορείς που δεν κλαίνε
η αγάπη δε φεύγει, είναι μέσα μας λένε.

Κάπου αλλού ταξιδεύεις, κι όμως πλάι μου είσαι
μεσ' την τρέλα του κόσμου, μ' αγνοείς κι αγνοείσαι.

Με κοιτάς μες τα μάτια, και η μέρα τελειώνει
σαν τον ήλιο που φεύγει, με κοιτάς και νυχτώνει."


Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Μελισσόχορτο

Η μαγιάτικη μέρα ήταν μαγευτική και το τραγούδι της λυγερής 20άχρονης απλωνόταν στο βουνό καθώς χόρευε κρατώντας το χέρι του αγαπημένου της Μελίσσιου…

«Ό,τι κι αν γίνει ένα να λες
πως μ’ αγαπάς χίλιες φορές πως μ’ αγαπάς χίλιες φορές
κι εγώ εσένα

Κι αν μείνει τ’ όνειρο μισό
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό
Ένα να λες σαν να’ναι χθες
Πως μ’ αγαπάς χίλιες φορές»



Για πάντα θα σε αγαπώ και τίποτα δεν θα μας χωρίσει της ψιθύρισε εκείνος.
Πέρασε το χέρι του στην μέση της και την τράβηξε κοντά του. Τα χείλη του ακούμπησαν τα διψασμένα χείλη της που ανταποκρίθηκαν αμέσως.

- Μακάρι να είμαστε για πάντα έτσι, του είπε δίνοντας του άλλο ένα φιλί στο στόμα..

Έλαμπε ολόκληρη από ευτυχία και το ίδιο και ο Μελίσσιος που δεν χόρταινε να την κοιτά..
- Πρόσεχε τι εύχεσαι γλυκιά μου, της είπε περιπαιχτικά, μπορεί να είναι ανοιχτοί οι ουρανοί και να εισακουστείς και να μην με αποχωριστείς ποτέ!


Και να που οι ουρανοί ήταν ανοιχτοί….

Λίγο αργότερα ο Μελίσσιος σκαρφάλωσε σε ένα ύψωμα θέλοντας να κόψει μερικά λεπτεπίλεπτα αγριολούλουδα που είχαν φυτρώσει εκεί.

Η λυγερή έσκυψε στο ποτάμι να πιάσει μια πέτρα σε σχήμα καρδιάς, θέλοντας να την κρατήσει ως δυσεύρετο θησαυρό.
Όμως οι πέτρες στην άκρη του ποταμού ήταν γλιστερές και πριν καλά καλά το καταλάβει έπεσε στο νερό χτυπώντας το κεφάλι της σε κάποια πέτρα.
Το ποτάμι δεν έχασε την ευκαιρία, την πήρε στην αγκαλιά του και την παρέσυρε μακριά από τον αγαπημένο της.
Εκείνος γεμάτος αγωνία έτρεξε προς το ποτάμι. Ύστερα από λίγο κατάφερε να πάρει την αγαπημένη από το βυθό του ποταμού.

Ακούμπησε το ακίνητο κορμί της πάνω στο χορτάρι και κόλλησε τα χείλη του στα δικά της προσπαθώντας να της δώσει πνοή από την πνοή του και να την ξαναφέρει στη ζωή.
ΌΧΙΙΙΙΙ δεν είναι δυνατόν να την χάσει. Η σκέψη του ήταν τόσο δυνατή που αντήχησε σε όλη την περιοχή.
Έκαναν σχέδια για το υπέροχο μέλλον τους. Τίποτα δεν θα τους ήταν εμπόδιο στην αγάπη τους και χάρης σ’ αυτήν θα πραγματοποιούσαν τα πάντα!!

Άρχισε να της κάνει καρδιακές μαλάξεις συγχρόνως με την τεχνητή αναπνοή.

Πήρε ακόμη μια βαθιά ανάσα και την πρόσφερε στην αγαπημένη του.
Αυτό επαναλήφθηκε ξανά και ξανά αν και οι ελπίδες να την επαναφέρει στη ζωή είχαν χαθεί.

Άρχισε να σουρουπώνει όμως για κείνον είχε χαθεί και ο χρόνος και ο τόπος και έμεινε εκεί με τα χείλη του πάνω στα δικά της…. για πάντα ενωμένοι σε αιώνιο φιλί.



Και έτσι, από τότε, εμείς τους βλέπουμε μαζί ως μελισσούλα που δίνει (ή παίρνει) φιλί στη μέση του άνθους ενός λεπτεπίλεπτου αγριολούλουδου..

from gold….idea (12-4-2010)





Εγκυκλοπαιδικά:
Η επιστημονική του ονομασία του μελισσόχορτου
είναι Μέλισσα της Λαπήθου

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

ax monaksia mou



Ο...