Με το σώμα του κρατούσε το κορμί της φυλακισμένο κάτω από το δικό του.Το ένα του χέρι σφράγιζε με δύναμη το στόμα της αφήνοντας μόνο να ακούγεται το μουγκρητό της που ανακατευόταν μαζί με τη βαριά ανάσα του και τις ακατάληπτες βρισιές του.
Το στόμα του πεινασμένο ρουφούσε το άγουρο στήθος της λες και προσπαθούσε να ρουφίξει, να απομυζήσει όλη τη νιότη της.
Το σώμα της χτυπιόταν στο υγρό πάτωμα προσπαθώντας να ξεφύγει από το βρωμερό άγγιγμα του.
Μα πως βρέθηκε σ’ αυτή τη θέση;
Κατέβασε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια της....
Το σώμα της παρέλυσε από τον τρόμο και τις μάταιες κινήσεις της απόδρασης, τις
αντικατέστησε η τρεμούλα του φόβου.Το στομάχι , το συκώτι, τα εντόσθια …όλα άρχισαν να βγαίνουν και να αιωρώντε στον αέρα. Μπερδεύτηκαν και κρεμάστηκαν στα κλαδιά των δέντρων, στάζοντας κόκκινο.
Όλα τριγύρω έγιναν κόκκινα.
Η αγωνία της έκανε την καρδιά της να χτυπά τόσο δυνατά που ήταν το μόνο που άκουγε πια.
Έπρεπε να βρει τρόπο να μην υπάρχει, έπρεπε να βρει τρόπο να ξεφύγει.
Άρχισε να κάνει εμετό πολύ, ίσαμε μια θάλασσα.
Το κορμί της άρχισε να μεταλλάσετε να μικραίνει να παίρνει άλλη μορφή… έβγαλε ουρά και γέμισε λέπια. Καθώς οι σπασμοί εξακολουθούσαν να τραντάζουν το σώμα της κατάφερε να ξεφύγει από τα χέρια του.
Βούτηξε στη θάλασσα και κατευθύνθηκε με μεγάλη ταχύτα προς τον ωκεανό..
Κολυμπούσε τρελά μια δεξιά μια αριστερά, χωρίς να έχει κάποια συγκεκριμένη πορεία.
Έφτασε στον βυθό, περνούσε ανάμεσα από τα φύκια και τα σφουγγάρια τρίβοντας το σώμα της με δύναμη πάνω τους.
Τα λέπια της ξεκολλούσαν από πάνω της και
καθώς το νερό τα παρέσερνε γινόταν αστερίες τις θάλασσας.Είχε πάρει σχεδόν την μορφή δελφινιού όταν επιτέλους, εντόπισε κάποια βαθιά και σκοτεινή κοιλότητα σε κάποιο βράχο και κρύφτηκε μέσα της.
Το σκοτάδι την κατάπιε και εκείνη έκλεισε τα μάτια…. ήταν εξουθενωμένη… διαλυμένη… ήθελε να κοιμηθεί, να πέσει σε βαθύ λήθαργο και να μην ξυπνήσει ποτέ….
-Άντε υπναρού σήκω επιτέλους!! Θα αργήσεις στο σχολείο σου!! Είναι …. 7:00 η ώρα, κοντεύει να μεσημεριάσει. (ακούστηκε η γνώριμη φωνή της μαμάς της από το υπερπέραν).
Μα τι έγινε ;κατάφερε να γλιτώσει;
-Ουφ! Ευτυχώς ήταν μόνο άλλος ένας εφιάλτης!! (σκέφτηκε)
Χαμένη μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας σηκώθηκε από το κρεβάτι της και κατευθύνθηκε μηχανικά προς το μπάνιο νοιώθοντας το στομάχι της να κάνει τούμπες.
-Αμάν βρε παιδάκι μου!! πάλι έβρεξες το κρεβάτι σου κοτσάμ γυναίκα; 11 χρονών είσαι πια το έχεις καταλάβει; ……
Δε βγήκε άχνα από το στόμα της, αλλά στο μυαλό της φώναζε με δύναμη «ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΓΥΝΑΙΚΑ….».
from gold....idea (17-10-09)
5 σχόλια:
Εγώ αγαπουληνι μου θα σου πω ότι όλοι τον ίδιο φόβο εχουμε..μαλλον.....και εγώ τον ίδιο φόβο έχω........δεν θέλω να μεγαλώσω...αλλά ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν νοιάζεται για τα δικά μας θέλω.........
όμως ο άνθρωπος μπορεί να κρατήσει την ψυχούλα και το μυαλό νέο...
και σαν το κοριτσάκι σου που πάει στο βάθος της θάλασσας να κρυφτεί...από κακό που θέλει να της πάρει τα νιάτα...έτσι και εμείς ας κρατήσουν την κάρδια καιτο μυαλό καθαρό και νεανικό........
και να σου πω το εξής.............
♥ Να προσέχεις τα 'Όνειρα σου......
Ατρόμητη αμαζόνα μου, τα όνειρα που κάνουμε ξύπνιοι είναι πάντα ωραία και ευχάριστα.
Σε αντίθεση όμως τα όνειρα που βλέπουμε στον ύπνο μας δεν είναι πάντα ευχάριστα και δεν έχουμε τον έλεγχο του αν θα δούμε ευχάριστα όνειρα ή εφιάλτες.
Με βάση την ψυχαναλυτική ερμηνεία οι εφιάλτες είναι εκδηλώσεις των ασυνείδητων φόβων, των τραυματικών εμπειριών που βιώσαμε. Μπορεί να οφείλονται και σε άγχος, σε κακή διατροφή, ακόμα και σε νευρολογικές παθήσεις.
Στα παιδιά προκαλούν εφιάλτες το να τα τρομάζεις ή να βλέπουν ταινίες τρόμου και βίαια βιντεοπαιχνίδια ….
Οπότε καλό είναι να προσέχουμε τι λέμε και τι βλέπουν τα παιδιά! ;)
Το βάθυνα πολύ το θέμα και μάλλον αυτό φταίει που με έχει πιάσει και μια πείνα που δε λέγεται!:Ρ
Φιλιά και σε ευχαριστώ για το πέρασμα σου! :)
Πολύ περιγραφικό το όνειρο ή μάλλον ο εφιάλτης του κοριτσιού.Μοιάζει με ταινία γιατί καθώς το διαβάζεις σαν να το βλέπεις και μπροστά στα μάτια σου.Μ' αρέσει πολύ!!!
Θα προτιμούσα μόνο η ηρωίδα του παραμυθιού να μην ήταν κοριτσάκι 11 χρονών αλλά μια μεγάλη κοπέλα...
Τώρα που διάβασα το σχόλιό σου κατάλαβα γιατί αναφέρεσαι σε μικρό κοριτσάκι, αλλά να πώς να μπει ο αναγνώστης στο μυαλό του συγγραφέα; λέει τη γνώμη του μόνο γιαυτό που κατάλαβε...
Με πολλή αγάπη!!!
@Ρηνιώ μου καταρχήν όλοι θα θέλαμε να μην υπάρχουν εφιάλτες στον ύπνο τον παιδιών αλλά δυστυχώς όχι μόνο εφιάλτες αλλά κάποια έχουν την ατυχία να τους ζουν τους εφιάλτες στην πραγματικότητα. Δυσάρεστα συμβάντα ζουν κάποια παιδιά που είναι σε ηλικία πιο μικρή από τα 11.
Κάθε χρόνο βγαίνουν εγκλήματα στη δημοσιότητα που αφορούν ανήλικα άτομα και σίγουρα είναι αρκετά και αυτά που δεν μαθαίνονται ευρέως.
Νυχτιάτικα με έπιασε πολύ το σοβαρό μου. :Ρ
Πάω να παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα. Το παράκανα απόψε και θα έχω δύο υπέροχους μαύρους κύκλους το πρωί.
Φιλιά στα πιτσιρίκια σου, και να συνεχίσεις να τα ελέγχεις το τι βλέπουν και ας γκρινιάζουν…;)
Δημοσίευση σχολίου