Ευρισκόμενος στα πρόθυρα του Θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του.

1. Να μεταφερθεί το φέρετρο του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2. Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει (ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους) να τους σκορπίσουν σε όλη την διαδρομή μέχρι τον τάφο του.

3. Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.

Ένας από τους Στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.

Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1. Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρο μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στον θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!

2. Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!

3. Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι ανθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος!

Έλλη Πασπαλά ~ Το δάκρυ

Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος

Πρώτη εκτέλεση:Έλλη Πασπαλα

<<Είδα χθες στον ύπνο μου να μ’ έχεις αγκαλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου μονάχα ερημιά

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν’ αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Γέλαγες στον ύπνο μου, με γέμιζες φιλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου γελούσε η μοναξιά…

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,
ζάλισε με ν’ αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ > >

O μυστικός συμβολισμός κάθε άνθους

http://koketa.gr/blog/?p=4922
Καμπανούλα

Ερμηνεία: Αυτά τα άνθη που το σχήμα τους θυμίζει μικρές καμπάνες φυτρώνουν σε μέρη σκιερά και γεμάτα άλλα φυτά. Συμβολίζουν λοιπόν άτομα που μπορούν να ανθίσουν μέσα στο πλήθος και να ξεχωρίσουν ακόμη και αν κάποιοι προσπαθούν να τους επισκιάσουν. Με την έμφυτη ευγένεια σας ομορφαίνετε τη ζωή των ανθρώπων που σας συναναστρέφονται. Νιώθετε ευγνώμονες για το αγαθό της ζωής και ξέρετε πώς να το απολαμβάνετε. Αν και σας αξίζουν τα εύσημα για την επιτυχία κοινών με τους γύρω σας στόχους σχεδόν ποτέ δεν σας το αναγνωρίζουν. Αποκτήστε αυτοπεποίθηση και διεκδικείστε ότι σας αξίζει, χωρίς να άγχεστε. Απλά μέχρι τώρα είσασταν βολικοί και οι άλλοι σας εκμεταλλεύονταν. Χαλαρώστε και αξιοποιήστε τις μοναδικές πνευματικές σας δυνατότητες.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Χαλαρώστε και διασκεδάστε τη ζωή σας.

Μαργαρίτα

Ερμηνεία: Η μαργαρίτα σε όλο τον κόσμο θεωρείται χαρούμενο λουλούδι γιατί είναι ανοιχτόχρωμο και ολάνοιχτο. Αν την επιλέξετε σημαίνει ότι είσαστε χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος, φύση αθώα και ότι σας αρέσουν τα παιχνίδια. Τα παιδιά σας λατρεύουν όμως εσείς μερικές φορές δυσκολεύεστε να οργανωθείτε. Ο αυθορμητισμός σας μπορεί να σας παρασύρει σε υπερβολές που θα σας κουράσουν, όμως όσο αντέχετε θα αγωνίζεστε ακόμη και στο πιο εχθρικό περιβάλλον. Αντλείτε δύναμη όντας πιστός στον σύντροφο σας. Αν κάποια στιγμή σας πιάσει κατάθλιψη-σπάνιο πράγμα για σας- αναζητήστε παρηγοριά στις απλές χαρές της ζωής.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Δεν θα σε προδώσω ποτέ.

Ίρις

Ερμηνεία: Το μοβ άνθος της έχει μεταφυσικό συμβολισμό γι’ αυτό να περιμένεις κάποια… θεία παρεμβολή στη ζωή σου και μάλιστα σύντομα. Το όνομα της παραπέμπει στο ουράνιο τόξο και ακριβώς έτσι η ίριδα γεφυρώνει με το μήνυμα της τον ουρανό και τη γη. Να περιμένετε πως θα έχετε μια ξεχωριστή δημιουργική έμπνευση και ότι θα ακούσετε καλά νέα, γι’ αυτό φροντίστε να αξιοποιήσετε κάθε δυνατότητα σας. Με τη σοφία σας θα μπορέσετε να επωφεληθείτε αν κάνετε πράξη κάθε σας ιδέα και αν αυξήσετε το βαθμό συνειδητοποίησης. Παραμείνετε αισιόδοξοι και έχετε πίστη και ελπίδα σε ότι υπόσχεται το μέλλον σας. Κάτι καλό θα έρθει και στα ερωτικά σας.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Έχω ένα μήνυμα για σένα.

Ορχιδέα

Ερμηνεία: Οι ορχιδέεες αντιπροσωπεύουν την Αφροδίτη , τη θεά του έρωτα και θεωρούνται αφροδισιακές. Στην Κίνα συμβολίζουν την γονιμότητα και τα πολλά παιδιά. Ξεχωρίζεις για την ομορφιά και τη φινέτσα σου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είσαι απαραίτητα καλύτερος άνθρωπος. Εκμεταλλεύσου αυτή την έλξη που δημιουργείς στους άλλους και συνεργάσου μαζί τους σε πρακτικό και πνευματικό επίπεδο. Αγαπάς την οικογένεια σου, τους φίλους σου, τον περίγυρο σου. Εκμεταλλεύσου τις δυνάμεις της ορχιδέας και απέκτησε ξεκάθαρη οπτική για τα όσα συμβαίνουν γύρω σου.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Είσαι πανέμορφη.

Τριαντάφυλλο

Ερμηνεία: Αντιπροσωπεύει την αγάπη, την επιθυμία και την θηλυκή ομορφιά. Είναι ακόμη σύμβολο αγνότητας, αλλά και εγκαρτέρησης. Ακτινοβολεί κομψότητα, ωστόσο με τα αγκάθια του μπορεί να αμυνθεί και να προκαλέσει τραύματα. Δείχνετε ήρεμοι, γαλήνιοι και ερωτευμένοι με τη ζωή, μπορείτε όμως να γίνετε σκληροί λεκτικά αν πρέπει να προστατεύσετε τον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας. Σας ενδιαφέρει η πνευματική και η σωματική σας κατάσταση και αυτό αντανακλά πάνω σας, αφού είσαστε δυνατοί και έχετε στα μάγουλα σας το χρώμα της υγείας. Για να βρείτε την πραγματική ευτυχία θα περάσετε από σαράντα κύματα και θα μάθετε τα μαθήματα της ζωής έχοντας πάντα την γεύση του πόνου ,ανάμικτη σ’ αυτή της αγάπης. Δείξτε στους δικούς σας ανθρώπους πόσο σημαντικοί είναι για σας.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Κόκκινα «σ΄αγαπώ», λευκά «είμαι σημαντικός», ροζ «Όλα καλά».

Λυκάστη

Ερμηνεία: Αυτό το ορχεοειδές συμβολίζει χαρακτήρες που τείνουν να αγριεύουν όπως οι λύκοι-εξού και το όνομα του- ειδικά αν κάποιος τους κριτικάρει αυστηρά. Μην πάσχετε από μανία καταδίωξης. Δεν συνωμοτούν όλοι εναντίον σας. Και μην εξαπολύεται μύδρους γιατί μπορεί τελικά να γίνετε πολύ κακοί και να σας απομακρύνουν. Το πιο πιθανό είναι ότι αυτοί που σας κρίνουν δεν έχουν τόση αυτοπεποίθηση όσοι εσείς. Είσαστε άτομα θαρραλέα, περήφανα , κρύβετε όμως τα συναισθήματα σας βαθιά μέσα σας , για να μην πληγωθείτε, ή σας απορρίψουν. Μπορεί να δώσετε την εντύπωση του κρυψίνου, όμως εσείς απλά προσπαθείτε να προστατευθείτε. Αναπτύξτε την εσωτερική σας δύναμη, χρησιμοποιήστε την ικανότητα σας να επικοινωνείτε και μάθετε πως θα γίνετε πιο γενναιόδωρη με τους άλλους.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Έχε κουράγιο ότι κι αν έχεις υπόψη σου να κάνεις.

Ναϊγκέλια

Ερμηνεία: Κρύβει μυστήριο και μαγεία και παλιά στη Βρετανία το θεωρούσαν το άνθος στο οποίο κρύβονταν οι νεράιδες. Μέχρι και σήμερα αποτελεί στα παραμύθια το αγαπημένο λουλούδι των λεπτεπίλεπτων κυριών που μ’ ένα ραβδάκι αλλάζουν τη ζωή μας. Μην κρύβεστε πίσω από το δάχτυλο σας και αντιμετωπίστε τη ζωή όπως είναι. Μην λέτε ψέματα γιατί θα πέσετε σε παγίδα και κυρίως μη λέτε ψέματα στον εαυτό σας. Ψάξτε βαθιά μέσα σας για να βρείτε τι ακριβώς θέλετε και μετά αναζητήστε το. Τα σκουροπράσινα φύλλα αυτού του φυτού θα σας βοηθήσουν να επικοινωνήσετε με τις εσωτερικές σας επιθυμίες.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Δείξε μου τα συναισθήματα σου.

Λίλιουμ

Ερμηνεία: Το γλυκό του άρωμα συμβολίζει τη θηλυκότητα και την αγνότητα. Αποκαλύπτει την στοργική σας διάθεση, αλλά και τον ήρεμο και γαλήνιο χαρακτήρα σας. Έχετε ανάγκη από σταθερότητα και ησυχία στα προσωπικά και οικογενειακά σας. Αν το επιλέξατε σημαίνει ότι είσαστε αυθεντικός, άτομο που χαίρει εκτίμησης στην κοινωνία και ότι σας διακρίνει μια αθωότητα. Αν σας εκφράζει αυτό του λουλούδι τότε πιστεύετε ότι πρέπει να κρύβετε κάποια πράγματα από τους άλλους, καλύτερα όμως να ανοιχτείτε και θα δείτε πως δεν έχετε να χάσετε. Χρησιμοποιείστε θηλυκό μυαλό και καπατσοσύνη παράλληλα με την οξυδέρκεια και τις υψηλές πνευματικές σας ικανότητες και θα δείτε ότι ο συνδυασμός θα σας χαρίσει επιτυχία. Ίσως έχει έρθει ο καιρός να αναβαθμίσετε μια σχέση σας και να προχωρήσετε σε βάθος.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Περνάω υπέροχα μαζί σου.

Πανσές

Ερμηνεία: Οι πανσέδες είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την στοργή , την ευαισθησία και την φυσική συστολή. Αν το διαλέξατε σημαίνει ότι σας ενδιαφέρουν πολύ οι φίλοι σας, αλλά απεχθάνεστε την κριτική και την αποτυχία. Μην είσαστε τόσο σκληροί με τον εαυτό σας και αποκτήστε εμπιστοσύνη για να απολαμβάνετε τις σχέσεις σας, τόσο τις πλατονικές όσο και τις ερωτικές. Τολμήστε να διαμαρτυρηθείτε αν κάτι δεν σας ικανοποιεί. Αντλείστε δύναμη από τις ευεργετικές ιδιότητες αυτού του άνθους, δανειστείτε λίγη από την θετική ενέργεια που εκπέμπει, ιδιαίτερα αν πρόσφατα περάσετε τραυματικές εμπειρίες, κάποιο σοκ ή πένθος. Αν ασχολείστε με τον τομέα της θεραπευτικής ή της μαντικής το λουλούδι αυτό θα αποτελέσει την σωτήρια ασπίδα σας.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Μοβ: «Σε σκέφτομαι συνέχεια» Μπλε: «Θα σου είμαι για πάντα πιστός».

Πρίμουλα

Ερμηνεία: Είναι το πιο πρώιμο άνθος της άνοιξης και συμβολίζει μια εξαιρετικά θηλυκή γυναίκα, που διατηρεί για πάντα τη νεότητα και την λάμψη της. Τα φωτεινά της χρώματα αντανακλούν το φωτεινό σας χαρακτήρα και την ικανότητα σας να επιβιώνετε ακόμη και μέσα στις πιο δύσκολες και αντίξοες συνθήκες. Δεν κομπάζετε για τις συναισθηματικές σας ικανότητες και τείνετε να γίνεστε υπερευαίσθητοι στις διαπροσωπικές σας σχέσεις, καθώς φορτώνεστε τα προβλήματα των άλλων. Λατρεύετε το πάθος ενός πρωτόγνωρου έρωτα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν θέλετε να έχετε μακροχρόνιες σχέσεις. Αρκεί να μη σας μονοπωλούν και να σας αφήνουν να αναπτύξετε όλα σας τα ταλέντα. Δείξτε σ’ αυτούς που αγαπάτε τα αισθήματα σας.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.

Χιονόδοξα

Ερμηνεία: Δείχνουν εύθραυστα και λεπτεπίλεπτα είναι όμως τα πρώτα λουλούδια που φυτρώνουν ακόμη και μέσα στο χιόνι. Η αγάπη σας για τη ζωή σας δίνει την απαραίτητη δύναμη να συνεχίσετε, αφού σας τροφοδοτεί με ελπίδα και χαρά. Γι’ αυτό το λόγο οι άνθρωποι σας εκτιμούν και απευθύνονται σε εσάς για βοήθεια και συμβουλές, αν κάτι πάει στραβά στη ζωή τους. Σιγουρευτείτε πως δεν καταπνίγετε τις δικές ελπίδες και μην παίρνετε όλο το βάρος των προβλημάτων των άλλων. Διατηρήστε τη χαρά της ζωής εκφράζοντας δυνατά τα θέλω σας. Μπορείτε μάλιστα να τα τραγουδήσετε αν καλλιεργήσετε τα φωνητικά σας ταλέντα.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Ελπίζω σ’ εσένα.

Τουλίπα

Ερμηνεία: Αυτά τα κομψά και όμορφα λουλούδια συμβολίζουν την φήμη και την αναγνώριση, έτσι είτε δουλεύετε ένα σχέδιο που θα σας χαρίσει δόξα, είτε θα καταφέρετε κάτι που επιθυμούσατε πολύ. Έχετε ανάγκη να θυμόσαστε κάθε τι ευχάριστο που σας έχει συμβεί. Από εκεί αντλείτε δυνάμεις για να συνεχίσετε. Διαθέτετε ικανότητες σταρ και μπορείτε να γίνετε μια ντίβα. Προσπαθήστε να μην είσαστε τόσο σκληροί και απαιτητικοί, χρησιμοποιείστε την διαίσθηση σας και θα ανταμειφθείτε. Έχετε προφανώς ανάγκη από κάποιο στήριγμα για να ξεπεράσετε τους φόβους της απόρριψης που σας κατατρέχουν. Να είσαστε ανοιχτοί σε εμπειρίες και μην αποφεύγετε τις στενές επαφές έστω και αν ενέχουν ρίσκο συναισθηματικής φόρτισης. Δείξτε εμπιστοσύνη στο άτομο που σας ενδιαφέρει.

Αν σας το χαρίσουν θέλουν να σας πουν: Κόκκινη: «Πίστεψε ότι σ’ αγαπώ».
Κίτρινη : «Είσαι άραγε η πραγματική μου αγάπη;»

ΤΟ ΨΑΡΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΟΜΠΡΕΛΙΝΟ

Ξέρετε πως μια φορά και ένα καιρό, υπήρχε κάπου ένας πολύ όμορφος παράξενος ωκεανός; Και ξέρετε ένα από τα πιο παράξενα πράγματα που είχε εκείνος ο ωκεανός;
Είχε μπόλικες γυάλες πολλών λογιών, που όλες τους είχαν μέσα τους νερό και λογιών λογιών ψαράκια.
Άλλες γυάλες ήταν βυθισμένες, άλλες μισοβυθισμένες και άλλες επέπλεαν. Όλες τους, άλλες περισσότερο άλλες λιγότερο, ήταν χρωματιστές - γυαλιστερές και διάφανες. Αστραποβολούσαν κάτω από τις ακτίνες του ήλιου και λικνιζόντουσαν στον ρυθμό του ωκεανού με μια πρωτόγνωρη μουσική!
Καλά! Άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε αυτό το υπέροχο θέαμα!!
Λοιπόν, σε μια από αυτές τις γυάλες ζούσε ένα τοσοδούλικο ψαράκι, που είχε πάντα μαζί του ένα πολύχρωμο ομπρελίνο. Όχι ,δεν ήταν ένα απλό ομπρελίνο αυτό, σαν και αυτά που κρατούν οι κυρίες για την βροχή ή τον ήλιο. Αυτό το ομπρελίνο ήταν για το ψαράκι μας μέρος του εαυτού του. Το αγαπούσε πολύ και δεν το αποχωριζόταν καθόλου και βέβαια πάντα το είχε αγκαλιά όταν κοιμόταν. Κάθε φορά που στενοχωριόταν, τρόμαζε ή έκλαιγε, το ψαράκι μας χωνόταν μέσα στο ομπρελίνο του και κανείς εκεί δεν το έβρισκε, οπότε και δεν το ενοχλούσε. Άλλοτε το χρησιμοποιούσε για μπαστουνάκι, άλλοτε ως αλεξίπτωτο και άλλοτε απλά το άνοιγε για να μαζεύει χρώματα από το ουράνιο τόξο και να γίνεται πιο όμορφο.
Ο καιρός περνούσε και το ψαράκι μας μεγάλωνε και μαζί του μεγάλωνε και το πολύχρωμο ομπρελίνο του, με αποτέλεσμα η γυάλα του να του φαίνεται μέρα με την μέρα πιο μικρή! Έφτασε λοιπόν η εποχή που είχαν μεγαλώσει τόσο πολύ που κάθε φορά που άνοιγε το ομπρελίνο του έπρεπε να προσέχει πάρα πολύ για να μην κάνει καμιά ζημιά και χαράξει τη γυάλα του. Α! δεν γινόταν αλλιώς. Ή έπρεπε να το παρατήσει και να μην ξανανοίξει το αγαπημένο του ομπρελίνο κάτι που το απέκλειε, ή να φύγει από τη γυάλα του και να κολυμπήσει στον ωκεανό.
Το αποφάσισε λοιπόν και αφού έκανε τις κατάλληλες προετοιμασίες, έκανε το σταυρό του και ξεκίνησε για το μεγάλο σάλτο (Μορτάλε), από τη γυάλα προς τον ωκεανό. Και ξέρετε τώρα τι προετοιμασίες έκανε το ψαράκι μας, ε; Για όσους δεν ξέρουνε, εγώ θα σας το πω. Ένα από τα πρώτα που έκανε, ήταν να αφήσει ανοικτό το ομπρελίνο του για αρκετές ηλιόλουστες μέρες για να μαζέψει λάμψη από τον ήλιο. Επέλεξε να το αφήσει ανοικτό και τις μέρες που είχε βγει στον ουράνιο το ουράνιο τόξο, έτσι το ομπρελίνο του μάζεψε και φρέσκαρε τα χρώματα του χάρη στο ουράνιο τόξο. Συγχρόνως όλες αυτές τις μέρες το αναζωογόνησε με το φρέσκο ολοκάθαρο αέρα. Έτσι, μόνο και μόνο, για να σιγουρευτεί πως το αγαπημένο του ομπρελίνο δεν θα είχε ούτε υποψία υγρασίας. Στη συνέχεια μάζεψε δυο τρία πραγματάκια που θα του ήταν απαραίτητα στο νέο τόπο που θα πήγαινε. Όλα ήταν έτοιμα και μια ηλιόλουστη Κυριακή έκανε το πολυπόθητο άλμα του και ββββζζζ μπλουμ βρέθηκε την επόμενη στιγμή να κολυμπάει μόνο του μέσα στον ωκεανό!!
Ήταν πολύ ενθουσιασμένο και γεμάτο ενέργεια και του ήρθε πολύ ξαφνικό η πρώτη επαφή του με τον ωκεανό. Βλέπετε δεν περίμενε να βρει τόση διαφορά θερμοκρασίας του νερού από το νερό της γυάλας του. Σύντομα όμως συνήλθε από το σοκ και χαρούμενο βάλθηκε να κάνει τις εξερευνήσεις του. Στην αρχή δειλά δειλά και στην συνέχεια με πιο πολύ θάρρος. Πρώτα από όλα βέβαια ταχτοποίησε τα πράγματα του σε κάποια κοράλλια που του άρεσαν πολύ. Τα κοράλλια που διάλεξε ήταν κόκκινα, μεγάλα, λαμπερά με πάρα πολλές προεξοχές. Τα φρόντιζε επιμελώς καθημερινά και με πολύ καλή διάθεση. Αυτά ήταν τα πρώτα κοράλλια που αντίκρισε με τη βουτιά του στον ωκεανό και θεώρησε πως ήταν τα πιο όμορφα στον κόσμο και κατάλληλα για να ζήσει με ασφάλεια ανάμεσα τους. Βλέπετε, είχαν τόσες προεξοχές που τα άλλα πλάσματα φοβόντουσαν να τα πλησιάσουν. Ακόμα και όταν διαπίστωσε πως λίγο πιο μακριά υπήρχαν πιο καλοσχηματισμένα κοράλλια, μεγαλύτερα και με λιγότερες προεξοχές, δεν τους έδινε ιδιαίτερη σημασία. Εκείνο εξακολουθούσε να θεωρεί πως τα δικά του είναι τα καλύτερα και είχε αφοσιωθεί στην φροντίδα τους. Φρόντιζε να τα διατηρεί καθαρά, απομακρύνοντας τις σκόνες και τα ζιζάνια τους. Βλέπετε το ψαράκι μας τα είχε αγαπήσει τα κοραλλάκια του και ας είχαν πολλές προεξοχές και ας το γρατζουνούσαν στο ευαίσθητο δερματάκι του. Όταν μάλιστα, κάποιες φορές, οι γρατζουνιές κακοφόρμιζαν χωνόταν κάτω από το πολύχρωμο ομπρελίνο του και εύρισκε εκεί την παρηγοριά και τη θεραπεία του. Όμως αρκετές φορές μένανε ουλές στο κορμάκι του άλλοτε μικρές και ανεπαίσθητες και άλλες πιο εμφανής. Δεν θεωρούσε βέβαια το ψαράκι μας πως έφταιγαν πάντα οι κοφτερές προεξοχές των κοραλλιών του και γενικά πως έφταιγαν μόνο τα κοράλλια του για τα τραύματα του. Ήταν και που και εκείνο κάποιες φορές γινόταν απρόσεκτο στις κινήσεις του ή που δεν είχε την ικανότητα να τα πλησιάσει στα δύσκολα σημεία τους χωρίς να πληγωθεί.
Ε, δεν ήταν βέβαια και το μόνο ψαράκι που είχε ουλές. Όλα τα ψαράκια είχαν τις δικές τους ξεχωριστές ουλές και ομολογώ πως κάποια ψάρια είχαν τέτοιες ουλές που τους πρόσδιδαν γοητεία και κύρος. Ε, όπως και να το κάνουμε αλλιώς ήταν οι ουλές από γρατζουνιές κοραλλιών και αλλιώς οι ουλές από μάχη με μεγαλύτερα ψάρια ή από αγκίστρια ή αράχνες κ.λ.π.
Ναι!! Ναι!! Καλά το είπα, μην παραξενεύεστε. Από τα παράξενα και περίεργα του ωκεανού αυτού ήταν πως εκτός από καλαμάρια, σουπιές, χταπόδια, τσούχτρες είχε και βδέλλες, αράχνες. αλεπούδες, λογιών λογιών φίδια, πινόκιο κ.ά. Πω πω!!!! πινόκιο που ανακάλυψε το ψαράκι μας με μεγάλες και με τεράστιες μύτες!! Δεν το χώραγε ο νους του πως υπήρχαν τόσοι πολλοί!!! Όμως ανακάλυψε και πανέμορφες πεταλούδες, πασχαλίτσες πάνω σε τριανταφυλλιές, αστερίες, μερικά μαργαριτάρια και άλλων λογιών πανέμορφα πλασματάκια Με αρκετά έγινε φιλαράκι, και μάλιστα μετά από καιρό κατάφερε να γίνει πολύ κολλητό φιλαράκι με δύο-τρία από αυτά.
Λοιπόν κάποιο χειμωνιάτικο απόγευμα καθώς ψαράκι μας γύρισε από τα ψώνια του, ανακάλυψε πως γύρω από τα κοράλλια του είχαν μπερδευτεί αγκαθωτά σύρματα. Τι τρομαχτικά που ήταν και πόσο ασχήμιζαν τα κοραλλάκια του αυτά τα παλιοσύρματα!! Α, το δίχως άλλο έπρεπε να τα ξετυλίξει και να τα απομακρύνει από την κατοικία του. Έτσι σκέφτηκε, που λέτε το ψαράκι μας και βάλθηκε να τα ξετυλίξει. Μάταια όμως, το μόνο που κατάφερνε ήταν να τυλίγονται περισσότερο σε άλλο σημείο των κοραλλιών και εκείνο να αποκτά νέα σημάδια Ούφ! Δεν ήξερε πια τι να κάνει, όσο και αν σπούσε το κεφαλάκι του για να βρει λύση δεν μπορούσε! Τα παρατούσε μονάχα, όταν κάποιες φορές καθώς τα ξεμπέρδευε περνούσε ρεύμα. Ναι ναι! Καλά ακούσατε περνούσε ρεύμα άλλοτε λιγότερο δυνατό άλλοτε περισσότερο αλλά ήταν αρκετό για γίνουν νέες πληγές αλλά και κάποιες από παλιές στο δέρμα του ψαρακιού μας να ανοίξουν ξανά. Και όταν γινόταν αυτό ξαναχωνόταν κάτω από το ομπρελίνο του και έσπαγε το μυαλουδάκι του να βρει λύση. Μια μέρα λοιπόν σε μια από τις απεγνωσμένες του απόπειρες χρησιμοποίησε το ομπρελίνο του για να απομακρύνει τα σύρματα από τα κοραλλάκια του. Έπιασε την πλαστική λαβή του ομπρελίνου του και με το που ακούμπησε με την άλλη άκρη του στα σύρματα η καταστροφή έγινε αστραπιαία. Το ρεύμα που εκείνη τη στιγμή υπήρχε στα σύρματα, έτρεξε σαν τρελό μέσα στο ομπρελίνο και του χάρισε μπόλικες τρύπες στο ύφασμα του!
- Πω πω καταστροφή!! Τι βλακεία έκανα!! Και τώρα τι πρέπει να κάνω; Σκεφτόταν το ψαράκι μας καθώς κοίταζε απογοητευμένο το αγαπημένο του ομπρελίνο.
Ένιωθε όσο περνούσε ο καιρός, όλο πιο αδύναμο και πιο απογοητευμένο με το να μην καλυτερεύει την κατάσταση. Το νερό στην περιοχή εκείνη του ωκεανού είχε θολώσει πολύ από τα μελάνια που έριχναν οι σουπιές και τα καλαμάρια αλλά και από το ανακάτεμα του βυθού από τα χταπόδια και από τα χέλια, Τρίχες από τις αλεπούδες και ιστοί από τις αράχνες είχαν κάνει την διαβίωση του πλέον πολύ δύσκολη. Όλο και περισσότερο μπερδεύονταν και ένιωθε διαρκώς και πιο αδύναμο.
Τι έπρεπε να κάνει λοιπόν; Να γυρίσει πίσω στη γυάλα του, το συμβούλεψε ένα από τα κολλητάρια του. Α, ΌΧΙ, ΑΥΤΟ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ είπε κατηγορηματικά το ψαράκι μας. Δεν ήθελε με τίποτα να κάνει πισωγυρίσματα. Στενάδα είχε η γυάλα του τότε που έφυγε, πόσο μάλλον τώρα που είχε μεγαλώσει πιο πολύ.
- Να ξαναπροσπαθήσεις να βγάλεις τα αγκαθωτά σύρματα, και να καθαρίσεις το νερό, του πρότεινε ένα άλλο. Ο επιμένων νικά (θυμίζοντας του μια παλιά ανθρώπινη ρήση).
Όμως, ούτε αυτό του φαινόταν εφικτό πλέον. Το είχε προσπαθήσει τόσες και τόσες φορές και παρόλο που κάποιες φορές έδειχνε να πάει να καθαρίσει το νερό ή να μην έχουν ρεύμα έστω τα σύρματα, η κατάσταση όσο πήγαινε γινόταν χειρότερη. Λοιπόν το αποφάσισε, να πάρει τα μπογαλάκια του και να πάει σε άλλη μεριά του ωκεανού και ίσως να συναντήσει τα κατάλληλα κοράλλια για αυτό. Το ήξερε πως θα ήταν πολύ δύσκολος ο αποχωρισμός του από τα αγαπημένα του κοράλλια γιατί είχε ζήσει και πολύ ωραίες στιγμές μαζί τους. Όμως πλέον έβλεπε πως ίσως να ήταν καλύτερα και για αυτά το να απομακρυνθεί από αυτά. Ίσως κάποιο άλλο ψαράκι να είχε τον τρόπο να του αφαιρέσει τα αγκαθωτά σύρματα ή να μπορεί να ζει μαζί με αυτά.
-Μα που θα πας; είναι τόσο επικίνδυνος ο ωκεανός και εσύ ένα μικρούλικο ψαράκι. Άσε που θα σε χάσουμε και θα μας χάσεις αν απομακρυνθείς. Που θα πας μοναχούλι σου είπαν ανησυχώντας τα κολλητάρια του.
-Μα και εδώ επικίνδυνα έχουν γίνει τα πράγματα για μένα. Όσο για την φιλία μας, όσο μακριά και αν βρισκόμαστε δεν θα πάψουμε να είμαστε φιλαράκια και να έχουμε επικοινωνία. Όταν οι ψυχές θέλουν να είναι μαζί βρίσκουν πάντα τον τρόπο και είναι. Είπε το ψαράκι στα φιλαράκια του και εκείνα το παραδέχτηκαν πως έτσι όντως γίνεται στις πραγματικές αγάπες.
Όταν λοιπόν τα φιλαράκια του ψαρακιού μας κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να το μεταπείσουν, άρχισαν να το βοηθούν στο να μαζέψει τα πράγματα του και να επισκευάσει το αγαπημένο του ομπρελίνο. Οι φίλες του οι πεταλούδες του έδωσαν πολύχρωμα φτερά και μπάλωσε το ομπρελίνο του. Τα κοχύλια του χάρισαν μαργαριταράκια που τα κρέμασε στην άκρη της κάθε μπανέλας του ομπρελίνου του, οι αστερίες του χάρισαν ασημόσκονη για ασημένια λάμψη που φώτιζε ακόμα και μέσα στο σκοτάδι. Και έτσι, το ψαράκι μας με την βοήθεια των αγαπημένων του φιλαρακιών, κατάφερε να αναστηλώσει και να ανανεώσει το ομπρελίνο του. Και για πάντα είχε μαζί του τα κομματάκια που του χάρισαν τα φιλαράκια του.
Το αποφάσισε λοιπόν το ψαράκι μας και αφού έκανε τις προετοιμασίες του, ξεκίνησε γεμάτο με την εμπειρία, το πείσμα για να πετύχει και με νέα ενέργεια και όνειρα για την αναζήτηση της νέας του περιοχής!
- Να μας γράφεις συχνά τα νέα σου ψαράκι μας και καλή τύχη !!! του ευχήθηκαν τα φιλαράκια του.
Και έτσι και έγινε! Το ψαράκι επικοινωνούσε ταχτικά με τα φιλαράκια του παρόλο που απέκτησε και νέους φίλους στην ανατολικοδυτική περιοχή του ωκεανού που εγκαταστάθηκε.
Και έτσι έζησε αυτό καλά στην νέα του περιοχή, και εμείς καλύτερα!!!

gold......idea! 3-08-2014

Γ. ΝΤΑΛΑΡΑΣ: ΤΑ ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ

"Άναψα όλα τα φώτα κι έδωσα παράσταση
σαν πεθάνει η αγάπη δε γνωρίζει ανάσταση..

Τα βεγγαλικά σου μάτια φέγγουν σαν το φώσφορο
σαν νυχτερινά καράβια που περνούν το Βόσπορο..

Έκλεισες το φως και πήγες. έγινες αόρατη..
νέφος που το πήρε ο αέρας σε μια πόλη αυτόματη

Τα βεγγαλικά σου μάτια ένα ολοκαύτωμα ..
και η μοναξιά να πέφτει σαν βροχή στο πάτωμα...

Είμαι πια εγκλωβισμένος.. στ' άρωμά σου.. στ' όνομά σου
και στα μάτια.. ναι στα μάτια.. τα ψυχρά βεγγαλικά σου..

Τα βεγγαλικά σου μάτια φέγγουν σαν το φώσφορο...
σα νυχτερινά καράβια που περνούν το Βόσπορο...." 

https://www.youtube.com/watch?v=geY3DvfV72g

ΜΑ--->

Ο λύκος και η νεράιδα της λίμνης…

<< Ένα χειμωνιάτικο βράδυ. σε μια λίμνη σκαρφαλωμένη στα βουνά, έφτασε ένας λύκος οδηγημένος από την πείνα και τους περίεργους θορύβους που άκουγε. Αν και λύκος ήταν μοναχικός. Του άρεσε από καιρό σε καιρό να εγκαταλείπει την αγέλη του και να γυρίζει στα βουνά μονάχος , να ανακαλύπτει ομορφιές και να γνωρίζει νέους τόπους.

Είχε ξαστεριά εκείνο το βράδυ και το φεγγάρι ολόγιομο, καθρεφτιζόταν στα νερά της λίμνης, φωτίζοντας και την γύρω της περιοχή. Τα αστέρια, χλωμά μπροστά στην λάμψη του φεγγαριού, αντανακλούσαν το φως τους σαν παιχνίδισμα στην επιφάνεια του νερού και το έσπαζαν σε χιλιάδες κομμάτια, όπου υπήρχε κίνηση. Στην αρχή ο λύκος νόμιζε πως το παιχνίδισμα ήταν που του τράβηξε την προσοχή, κοιτώντας όμως καλύτερα, διέκρινε μικρές σκιές ανάμεσα στις καλαμιές, ενώ στα αυτιά του έφτασε ο ήχος από πνιχτά γέλια.

Περίεργος και επιφυλακτικός πλησίασε προσεκτικά για να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Και τότε τις είδε. Νεαρές νεράιδες του γλυκού νερού με ξέπλεκα τα μακριά τους μαλλιά, μαζεμένες σε κύκλο και με τα χέρια πλεγμένα, χόρευαν και τραγουδούσαν. Ήταν ντυμένες με φύλλα και πέταλα λουλουδιών και δέντρων κι έτσι όπως στροβιλιζόταν, θύμιζαν πολύχρωμο μπουκέτο, που ο αέρας έφερνε στην ευαίσθητη μύτη του, το γλυκό και μεθυστικό άρωμά τους. Έμεινε ακίνητος, μαγεμένος από το θέαμα και περίεργος να δει τι θα γίνει στην συνέχεια.

Οι νεραϊδούλες λύνοντας τον κύκλο, άφησαν άτακτα τα λουλουδένια φορέματά τους στις καλαμιές και η μία μετά την άλλη βούτηξαν στα κρύα νερά της λίμνης. Έμεινε να τις κοιτάζει καθώς ξεμάκραιναν, με τα ξανθά, κόκκινα και καστανά μαλλιά τους να επιπλέουν γύρω τους σαν φύκια, ενώ το σεληνόφως ασήμιζε τα φτερά τους. Αυτές κολυμπούσαν βιαστικά, κυνηγώντας η καθεμία , το αντικαθρέφτισμα από ένα διαφορετικό αστέρι και φτάνοντας στο κέντρο του, εξαφανιζόταν από την επιφάνεια του νερού.

Τότε άκουσε το κλάμα. Γύρισε ξαφνιασμένος ψάχνοντας την πηγή του. Στην όχθη της λίμνης, δίπλα στο σωρό με τα λουλουδένια φορέματα, ήταν μια νεράιδα, που έκλαιγε με λυγμούς . Την παρατήρησε και πρόσεξε πως ήταν διαφορετική από τις άλλες. Ήταν ψηλή και μεγαλύτερη στην ηλικία από τις υπόλοιπες, τα μαλλιά της ήταν μαύρα σαν την νύχτα, τα φτερά της ήταν μικρά και το φόρεμά της ήταν φτιαγμένο από τσουκνιδόφυλλα.

Προσπαθώντας να μην την τρομάξει , πλησίασε αργά και σταθερά προς το μέρος της. Η νεράιδα νιώθοντας την παρουσία του, σήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξε ίσια στα μάτια χωρίς ίχνος φόβου. Κοιτάζοντας τα μαύρα μάτια της , που έλαμπαν ακόμα από τα δάκρυα, την ρώτησε με απαλή φωνή τι της συμβαίνει και γιατί δεν ακολούθησε τις υπόλοιπες.

Αυτή προχώρησε και κάθισε στην άκρη της λίμνης βουτώντας τα ξυπόλυτα πόδια της στο νερό. Χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει τον κάλεσε να κάτσει δίπλα της. Κοιτώντας προς το φεγγάρι άρχισε να διηγείται με φωνή μονότονη και κουρασμένη πως έχασε το δικαίωμα , που έχουν όλες οι νεράιδες του γλυκού νερού, να ανανεώνεται κάθε πανσέληνο και να μένει άφθαρτη, γιατί επέτρεψε σ’ έναν άνθρωπο να την δει γυμνή, χωρίς να του πάρει ούτε την μιλιά, ούτε την καρδιά , όπως ήταν γραμμένο στους κανόνες των ξωτικών, εδώ και αιώνες.

Ο λύκος την κοίταξε δείχνοντας τα δόντια του, που έλαμψαν και της είπε πως όλες οι αγέλες θέλουν υποτακτικούς και πάντα τους απειλούν με τον χαμένο παράδεισο. «Θέλει δύναμη και παρρησία για να μην συμφωνείς με αυτό που λέει ο αρχηγός, όποιος κι αν είναι αυτός, και να προχωρήσεις μόνος σου. Έχεις τσαγανό, μικρή μου κι αυτό πρέπει οι άλλοι να μάθουν να το υπολογίζουν και να το φοβούνται. Κι όσοι δεν το φοβούνται να το σέβονται».

Γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια για μια ατελείωτη στιγμή και βάλανε τα γέλια. Γελούσαν για ώρα πολύ κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο. Ενώ το πρώτο φως της αυγής έβαφε τον ουρανό, ο λύκος την ρώτησε για το περίεργο φόρεμά της. Η νεράιδα του είπε πως το φως του ήλιου θα κάψει τα φτερά της κι ότι δεν μπορεί να μείνει άλλο. Του ζήτησε να έρθει το επόμενο βράδυ για να του πει την υπόλοιπη ιστορία κι ανοίγοντας τα φτερά της, πέταξε γρήγορα μακριά.

Η μέρα πέρασε αργά και για τους δύο. Η ελπίδα πως θα νικήσουν την μοναξιά φώλιασε στην καρδιά τους και περίμεναν με αδημονία να δύσει ο ήλιος για να βρεθούν ξανά. Μόλις σουρούπωσε ο λύκος κίνησε για την λίμνη. Πήγαινε αργά προσπαθώντας να μην δείξει την ανυπομονησία του. Η καχύποπτη φύση του τον έκανε να σκέφτεται πως η νεράιδα παίζει κάποιο παιχνίδι και προσπαθούσε να σκεφτεί πως θα αμυνθεί αν τελικά είναι κάποιο κόλπο.

Την βρήκε να κάθεται στο ίδιο σημείο, που είχαν αποχαιρετιστεί το πρωί. Του χαμογέλασε και τα μάτια της έλαμψαν στο σκοτάδι. Τον χάιδεψε και τον έσφιξε στην αγκαλιά της προσπαθώντας να κλέψει λίγη από την ζεστασιά του. Ο λύκος έμεινε ακίνητος . Γύρισε το κεφάλι και την δάγκωσε απαλά ζητώντας της να συνεχίσει την ιστορία.

Του είπε πως οι νεράιδες φτιάχνουν φορέματα με τα λουλούδια και τα φυτά, που ανθίζουν μέσα τους. Ο άνθρωπος , που επέτρεψε να την δει γυμνή, της ζήτησε ένα δώρο. Κι αυτή μην έχοντας τίποτα άλλο να του δώσει, έβγαλε το φόρεμα με τα ροδοπέταλα που φορούσε και του το έδωσε. Αυτός ,ενώ πρόθυμα το δέχτηκε, έφυγε και δεν γύρισε πίσω ποτέ πια. Κι αυτή, το μόνο που βρήκε ψάχνοντας στην καρδιά της για να καλύψει την γύμνια της , ήταν τα τσουκνιδόφυλλα. Αυτό το νέο φόρεμα δεν μπόρεσε να το βγάλει από πάνω της ,όσο κι αν την πονούσε, γιατί είχε κολλήσει στο δέρμα της και ο κήπος της καρδιάς της σταμάτησε να ανθίζει.

Ο λύκος έμεινε σιωπηλός για λίγο. Της είπε πως θα την βοηθήσει να βγάλει το φόρεμα με τις τσουκνίδες κι άρχισε να τραβάει με τα δόντια του ένα-ένα τα κολλημένα φύλλα. Η γλώσσα του γέμισε φουσκάλες, που τον έτσουζαν και τον πονούσαν, αλλά αυτός συνέχισε να τραβάει αποκαλύπτοντας σταδιακά το γυμνό κορμί της. Η νεράιδα δεν διαμαρτυρήθηκε, όταν ένιωσε τα δόντια του στην σάρκα της. Ήξερε πως το έκανε για το καλό της. Αλλά δεν παρέλειψε να του χτυπήσει ανάλαφρα την μουσούδα, ώστε να είναι σίγουρη πως δεν θα ξεχαστεί.

Το ίδιο συνεχίστηκε πολλά βράδια. Κι όσο το κορμί της νεράιδας απελευθερωνόταν από τα πράσινα δεσμά του, τόσο περισσότερο ο λύκος έμενε σιωπηλός. Σταμάτησε να του χτυπάει την μουσούδα και να παίζει μαζί του. Κοιτούσε την εικόνα της στον καθρέφτισμα της λίμνης και μετά στα μάτια του λύκου. Χαμήλωνε αμέσως το βλέμμα κι άρχιζε να του λέει ιστορίες, χωρίς να είναι βέβαιη πια αν την ακούει και μην τολμώντας να τον διακόψει.

Ένα ανοιξιάτικο βράδυ, τα τσουκνιδόφυλλα τελείωσαν όλα. Η νεράιδα, γυμνή, αλλά χαρούμενη, κοίταξε τον λύκο, τον αγκάλιασε και του είπε να ζητήσει ό,τι θέλει για αμοιβή κι αυτή θα του το έδινε χωρίς σκέψη. Αυτός κοιτώντας την με μάτια αγριεμένα απάντησε πως δεν θέλει τίποτα από αυτήν. Κι ότι ήρθε η ώρα να αποχαιρετιστούνε. Αυτή συγκρατώντας τα δάκριά της του ζήτησε να έρθει για ακόμα ένα βράδυ. «Θέλω να δεις το νέο μου φόρεμα» του είπε «και να με δεις επιτέλους να χορεύω».

Την άλλη μέρα είχε πανσέληνο, όπως τότε που πρωτογνωριστήκαν. Ο λύκος πήγε στο γνωστό μέρος, αλλά δεν την είδε. Παραξενεμένος κοίταξε γύρω του ψάχνοντας τα ίχνη της. Κοιτώντας προς τις καλαμιές, την είδε. Φορώντας ένα κατακόκκινο φόρεμα, φτιαγμένο από χιλιάδες πέταλα παπαρούνων, τον περίμενε κοιτώντας τον μετά από καιρό κατάματα.
Άρχισε να χορεύει κι ενώ στροβιλιζόταν γύρω τόσο γρήγορα ,που φάνταζε σαν τρεμάμενη φλόγα, την άκουσε για πρώτη φορά να τραγουδάει. Μαγεμένος κάθισε για να παρακολουθήσει αυτήν την παράσταση την ειδικά αφιερωμένη σε εκείνον. Κι ενώ ένα χαμόγελο έσκασε μετά από καιρό στα χείλη του, ένιωσε να πέφτει επάνω του ένα υγρό φύλλο.
Την είδε να βγάζει από πάνω της τα κόκκινα πέταλα και να τα πετάει προς το μέρος του χωρίς να σταματάει να χορεύει και να τραγουδάει.
«Για σένα αγάπη μου, κι ας μην τα ζήτησες ποτέ.
Για σένα αγάπη μου, κι ας μην κρατήσεις ούτε ένα.
Για σένα αγάπη μου, κι ας με ξεχάσεις αύριο».

Κι όσο ο σωρός μεγάλωνε κι το σώμα της γυμνωνόταν, άρχισε να βλέπει πως από κάτω είχε άλλα φύλλα, κατακόκκινα κι αυτά. Του πήρε λίγη ώρα να συνειδητοποιήσει πως ήταν τσουκνιδόφυλλα , ποτισμένα στο αίμα.

Ο λύκος δίστασε για μια στιγμή. Και μετά πήδηξε επάνω της να την σταματήσει. Την έριξε κάτω, πάνω στον κόκκινο σωρό και προσπάθησε να την ακινητοποιήσει με τα πόδια και τα δόντια του. Κι ενώ ο ήλιος έστελνε τις πρώτες ακτίνες του στη γη , έμεινε λαχανιασμένος να την κοιτάει.

Τα φτερά της νεράιδας κάηκαν στην στιγμή αφήνοντας στο έδαφος ένα σημάδι σαν πρωινή πάχνη. Οι πληγές στο κορμί της έκλεισαν. Κι ενώ οι ματιές τους αντάμωναν ξανά , το σώμα της τυλίχτηκε με άσπρα ροδοπέταλα. Τύλιξε τα χέρια της στο λαιμό του και ένιωσε την ανάσα του να της χαϊδεύει το πρόσωπο, πριν ακουμπήσει το κεφάλι του στον μυρωμένο της λαιμό.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Κάποιοι παρατηρητές παρακολουθώντας έναν μοναχικό λύκο, οδηγήθηκαν σε μια απομονωνόμενη λίμνη. Τον είδαν να πηγαίνει στις καλαμιές και τον ακολούθησαν. Ήταν ξαπλωμένος σε ένα στρώμα από παπαρούνες κι έτσι όπως γύρισε να τους κοιτάξει, είδαν πως στο στέρνο του είχε ένα περίεργο άσπρο σημάδι, που θύμιζε τριαντάφυλλο…>>

πηγή: a-href—–style–di.pblogs.gr

Se Thimamai

http://www.youtube.com/watch?v=8Z-1G-Liujs&NR=1



Απόψε βγήκε η σελήνη
στους δρόμους σαν τρελή κι εκείνη
και με δυο μάτια δακρυσμένα
μου είπε πως δεν τη ρωτάς ποτέ για μένα
Θα΄θελα να΄ξερα πού να΄σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ΄το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ΄ένα αντίο

Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα΄μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς

Δε λέει η νύχτα να χαράξει
μα η καρδιά μου θα σε ψάξει
μεσ΄του μυαλού μου τις κρυψώνες
εκεί που ζούνε οι αγάπες στους αιώνες

Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα΄μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς

Θα΄θελα να΄ξερα πού να΄σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ΄το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ΄ένα αντίο